Archiwum kategorii: Bez kategorii

W IMIENIU JUBILATÓW

Niedzielne popołudnie 28 października 2018 roku zostało poświęcone w naszej parafii osobom obchodzącym 50-lecie i 25-lecie zawarcia sakramentu małżeństwa. Najpierw o godz. 15 mogliśmy uczestniczyć we Mszy Świętej sprawowanej w naszej intencji. Następnie w Domu Kultury w Woli Zabierzowskiej odbyło się uroczyste spotkanie „złotych i srebrnych” jubilatów.

Mieliśmy okazję obejrzeć przygotowaną specjalnie dla nas sztukę teatralną „W poszukiwaniu rodzinnej miłości”, a potem bardzo miło spędzić wspólnie czas. Wszyscy jubilaci otrzymali i to wielokrotnie jak najlepsze życzenia.

Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania tego ważnego spotkania, a młodzieżowej grupie teatralnej życzymy, by pamiętali o słowach wypowiedzianych w finale przygotowanego przez nich przedstawienia.

W imieniu jubilatów-Krzysztof Nowak

SATYSFAKCJA Z „POSZUKIWANIA”

28 października 2018 r. Parafialna Grupa Teatralna stanęła na scenie, dedykując swój występ Złotym i Srebrnym Jubilatom.

Co jest największą nagrodą dla wolontariackich działań?

Satysfakcja, że znów coś dla kogoś zrobiliśmy.
Uśmiech ludzi, dla których dedykuje się całą pracę.
Wzruszenie, które ktoś okazuje po tym, co przekazujemy.
Radość, która objawia się we wspólnie spędzonych chwilach.
Efekty, które można osiągnąć ciężką pracą.
Ciepłe słowo od ludzi, które słyszymy na mecie.
Docenienie, pochwały, zadowolenie, dzięki którym czujemy, że to co robimy jest zauważalne.

Jesteśmy grupą uczniów i studentów, którzy nie mają zbyt wiele czasu pomiędzy pracą a nauką. Ciężko nam się zgrywać tak, abyśmy wszyscy byli na próbach. Jednak każdy swój czas organizuje tak, żeby można było poćwiczyć. Wiemy, że próby to takie małe kroki do finału, w którym widać wszystkie zamierzone efekty. Myślę, że największą nagrodą za to, co robimy jest uczucie, które towarzyszy nam w kulminacyjnym momencie, kiedy kłaniamy się, a widownia bije brawo. Ulga, radość, duma, wzruszenie i chęci by dalej to kontynuować. Nie jesteśmy profesjonalnymi aktorami, ale można zauważyć, że próbujemy wszystkiego – od Jasełek, do Misterium, od humorystycznych scenek do wzruszających sztuk, kończących się morałem.

Jeśli chodzi o mnie – Za każdym razem powtarzam sobie, że ze względu na obowiązki jest to ostatnie przedstawienie, w którym będę grać. Ale i tym razem, kiedy było po wszystkim, wiedziałam, że trudno będzie mi odmówić tego, żeby kolejny raz wziąć udział w przedstawieniu.

Największe podziękowania kierujemy do Pani Marysi i Księdza Piotra za to, że znów dali nam szansę, by robić to, co lubimy. Za trud, za poświęcenie, za organizację, za to, że wszystko dopięli na ostatni guzik. Bez nich nie byłoby tego wszystkiego, nigdzie indziej nie moglibyśmy pokazywać swoich możliwości. Dlatego dobrze, że istnieje nasza Parafialna Grupa Teatralna.

Szanownym Jubilatom – pięknych chwil, wielkiej miłości i wielu łask Bożych.

Magdalena Wolna

W POSZUKIWANIU RODZINNEJ MIŁOŚCI

ZOBACZ ZWIASTUN FILMOWY PRZEDSTAWIENIA! 🙂

Młodzieżowa Grupa Teatralna, działająca w naszej parafii, serdecznie zaprasza na przedstawienie zatytułowane „W poszukiwaniu rodzinnej miłości” w niedzielę 4 listopada o godzinie 18:00 w domu kultury w Woli Zabierzowskiej.

MODLITWA DO DUCHA ŚW. JANA PAWŁA II

Duchu Święty, proszę Cię o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,

o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,

o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,

o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,

o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,

o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,

o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża.

Amen.

DAR DROGI – PIELGRZYMKA DO WŁOCH 2018

Pielgrzymowanie ma to do siebie, że ma charakter wewnętrzny i zewnętrzny. Pielgrzymowanie zewnętrzne jest widzialne w czasie i przestrzeni, bo w nich się historycznie dokonuje; pielgrzymowanie wewnętrzne zaś, to podróż w głąb własnego serca.

Nasza Droga rozpoczęła się 6 października o piątej rano Eucharystią, na której nie zabrakło nikogo, kto niespełna godzinę później wyruszał w podróż w kierunku Włoch. Prawie pięćdziesięcioosobowa grupa parafian pod opieką ks. proboszcza Piotra Studnickiego włączyła się w ten sposób w pielgrzymkę Archidiecezji Krakowskiej do Rzymu i Watykanu, gdzie miały miejsce trwające kilka dni uroczystości, wraz z audiencją u papieża Franciszka.

Plan pielgrzymki obejmował wiele pięknych miejsc, które można było zwiedzić w trakcie podróży. Udało się zobaczyć sanktuarium Mariazell i kościół Maria Worth w Austrii. Na pielgrzymim szlaku leżały też takie miejsca jak sanktuarium maryjne w Loreto, Asyż – miasto św. Franciszka i św. Klary, Wenecja związana ze św. Markiem, czy niewielka miejscowość w Abruzji –  Manoppello, gdzie znajduje się chusta z Boskim Obliczem Jezusa.

W czwartym dniu Drogi, grupa dotarła wraz z ponad 800 pielgrzymami z Archidiecezji Krakowskiej, m.in. z Zakopanego, Skawiny, Makowa Podhalańskiego, Myślenic, Kasinki Małej na audiencję prywatną u papieża Franciszka, która odbyła się w auli Pawła VI. Zebrani mieli okazję spotkać się z Następcą św. Piotra i wysłuchać jego słów skierowanych  do rodaków Świętego Papieża. Audiencję rozpoczął koncert chóru „Psalmodia” z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II z Krakowa, który wykonał szereg znanych pieśni religijnych, nie pomijając „Barki”.

Po audiencji generalnej w wielu językach, która miała miejsce na Placu św. Piotra w Watykanie, w kościele Świętego Ducha w Rzymie odbyła się uroczysta Msza święta dla Polonii, której przewodniczył ks. kardynał Stanisław Dziwisz, wraz z metropolitą krakowskim ks. arcybiskupem Markiem Jędraszewskim oraz biskupem seniorem Janem Zającem. Zabierzowscy pielgrzymi nawiedzili także polski kościół św. Stanisława BM w Rzymie, który jest najstarszym zabytkiem polskim poza granicami kraju. Pracował w nim przez sześć lat ks. proboszcz Piotr Studnicki i dzięki jego staraniom o tym niezwykłym miejscu opowiedział pielgrzymom ks. prałat Paweł Ptasznik – kierownik Sekcji Polsko-Słowiańskiej  Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, bliski współpracownik Jana Pawła II i Benedykta XVI, a od 2007 roku rektor kościoła św. Stanisława Biskupa Męczennika w Rzymie i duszpasterz polskiej emigracji w Wiecznym Mieście.

W dniu następnym, w godzinach wczesno porannych  w Bazylice św. Piotra, w kaplicy św. Sebastiana, przy grobie św. Jana Pawła II, miała miejsce uroczysta Msza święta w języku polskim, koncelebrowana przez kilkudziesięciu polskich duchownych, podczas której Słowo Boże wygłosił ks. abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki.

Ważnym punktem Drogi była też wizyta w miejscach związanych z postacią włoskiego kapucyna, św. Ojca Pio. W bieżącym roku przypada 50. rocznica jego śmierci  oraz setna  rocznica  otrzymania stygmatów. Grupa dotarła na Półwysep Gargano – do San Giovanni Rotondo oraz do Pietrelciny nieopodal Benewentu, gdzie urodził się ten święty XX wieku. Został on obdarzony stygmatami Męki Pańskiej i to trudne powołanie spowodowało w jego życiu wiele cierpień fizycznych i psychicznych, które znosił z wielką cierpliwością i pokorą. Dzisiaj wielu z nas czerpie przykład z tego gorliwego kapłana, który, jak kiedyś inny stygmatyk kościoła katolickiego – św. Franciszek z Asyżu, budzi Kościół i przynagla do duchowej odnowy.

Droga dobiegła końca. Opisać słowami można jedynie to, czego się doświadczyło i co się zobaczyło. Przeżycia duchowe są nie do opisania. Sacrum, czyli cel wędrówki, to specyficzna forma kontaktu człowieka z Bogiem i świętymi.

 Grupa pielgrzymów składa serdeczne podziękowania ks. Piotrowi Studnickiemu  za zorganizowanie tego wyjątkowego wyjazdu oraz Pani Anecie Żak ze skawińskiego biura podróży Orlando Travel za profesjonalizm w każdym calu, świadectwo wiary i życzliwą opiekę podczas dziewięciu dni  podróży.

Prowadzić człowieka może tylko Ten, kto zna Drogę …

Alicja Włodarczyk

PARAFIALNE INWESTYCJE

Rozpoczęły się prace mające na celu poszerzenie parkingu przy kościele o dodatkowe 1300m². W imieniu całej naszej wspólnoty parafialnej bardzo dziękujemy Burmistrzowi Miasta i Gminy Niepołomice – p. Romanowi Ptakowi oraz naszej parafiance – p. Beacie Kukli, kierowniczce Referatu Inwestycji Komunalnych, za życzliwe ustosunkowanie się do naszej prośby oraz zajęcie się organizacją rozbudowy parkingu. Nasza wdzięczność jest ogromna, tym bardziej, że koszt inwestycji w całości pokrywa Gmina.

Po wcześniejszym położeniu blachy na dachu budynku przy plebanii, zakończyliśmy obecnie remont wewnętrznych pomieszczeń. Odnowiona została całkowicie sala katechetyczna i korytarz, na którym pojawiły się dwie toalety, męska i damska. Toalety – po podłączeniu w najbliższym tygodniach wody i kanalizacji – będą ogólnodostępne podczas niedzielnych i świątecznych nabożeństw w kościele. Wodę doprowadzimy również do kościoła. W wyremontowanej sali katechetycznej zostaną zainstalowane przed zimą piece na prąd. Efekt wykonanych prac remontowych można będzie obejrzeć w przyszłą niedzielę po Mszach świętych.

Jak można zauważyć, stojące w kościele dwa duże konfesjonały zostały niedawno poprawione i bardzo solidnie odniowione. Wymieniliśmy również drzwi zewnętrzne do planowanej w przyszłości nowej zakrystii. Jesienią pojawią się w niej nowe drzwi wewnętrzne oraz nowe okno.

PODZIĘKOWANIE KSIĘDZA PROBOSZCZA

W poniedziałek 16 lipca, dniu odpustu parafialnego, dziękowaliśmy Matce Bożej za Jej przemożną opiekę nad naszą parafią, utworzoną w 1780 roku. Maryja jest dla nas wierzących wzorem dojrzałej wiary i otwarcia na działanie Ducha Świętego. Przez Maryję prowadzeni jesteśmy do Jezusa. Uczestnicząc licznie w Eucharystii powierzaliśmy się miłości i opiece Jezusa i Maryi.

Księdzu dr Pawłowi Gawronowi, proboszczowi parafii św. Stanisława biskupa i męczennika w Krakowie na Dąbiu, serdecznie dziękujemy za przewodniczenie Mszy odpustowej i modlitwę w naszej intencji oraz wygłoszone do nas słowo Boże. Módlmy się za śp. Tatę ks. Pawła, który odszedł do wieczności tuż po naszym odpuście, we  wtorek w godzinach porannych.

Dzień NMP Szkaplerznej był niezmiernie drogi św. Janowi Pawłowi II. Nosił on szkaplerz karmelitański od dnia Pierwszej Komunii Świętej. Dlatego naszej modlitwie w dniu parafialnego święta towarzyszyły relikwie św. Jana Pawła II. Przez jego modlitwy niech błogosławi nam wszystkim Panna Maryja!

W bieżącym roku składamy Bogu dziękczynienie za nasz kościół, w którym się gromadzimy na modlitwę, konsekrowany przed 130 laty, w czerwcu 1888 roku. Wyśpiewując radosne Magnificat i uroczyste Te Deum okazaliśmy wdzięczność Bogu za ogrom łask, jakie spłynęły na przestrzeni minionych lat i wciąż spływają na mieszkańców naszej parafii. Mają one wartość nadprzyrodzoną, przez którą zdobywamy życie wieczne.

Wszystkim uczestnikom sumy odpustowej dziękuję za modlitewną obecność. Bóg zapłać!

Ksiądz Proboszcz

WYCIECZKA DO DOMU JP2 I ENERGYLANDII

Najważniejsze informacje dla uczestników wycieczki:

• Wyjazd do Domu Jana Pawła 2 w Wadowicach i Rodzinnego Parku Rozrywki „Energylandia” jest w środę 11 lipca 2018 r. o godz. 8:00. Zbiórka na parkingu przy kościele o 7:45. Powrót do parafii około godz. 19:00 – 20:00. (lub później 🙂 )

• Osoby niepełnoletnie jadą pod opieką osoby dorosłej lub przynoszą pisemną zgodę rodziców na wyjazd.

• Pieniądze za przejazd i na grupowe bilety wstępu będą zbierane w autobusie.

• Koszt przejazdu:

  • dzieci i młodzież – gratis

  • dorośli – 25 zł od osoby

• Wstęp do Muzeum Domu Jana Pawła 2 w Wadowicach na godz. 10:00 i 10:10

  • Bilet ulgowy grupowy – emeryt/rencista/inne  – 10,00 zł

  • Bilet normalny grupowy  – 18,00 zł

• Wstęp do Parku Rozrywki ENERGYLANDIA: (ok. godz. 12:00)

  • Dzieci do lat 3 – 1 zł

    (Bilet dla dziecka które nie ukończyło 3 roku życia można zakupić na podstawie dokumentu potwierdzającego wiek dziecka.)

  • Ulgowy grupowy (do 140 cm wzrostu) – 59 zł

  • Normalny grupowy – 109 zł

• Urodzinowy – 1 zł (Wszystkie osoby do 18 roku życia. Wymagane jest okazanie dokumentu, potwierdzającego tożsamość oraz fakt, że w tym dniu jubilat ma urodziny.)

• Kobiety w ciąży – 69 zł (Za okazaniem karty ciąży.)

• Seniorzy +65 – 69 zł (Za okazaniem dokumentu potwierdzającego wiek.)

• Osoby niepełnosprawne do 12 roku życia – 49 zł

• Osoby niepełnosprawne od 12 roku życia – 69 zł

W cenie biletu możliwość wielokrotnego korzystania ze wszystkich dostępnych w Parku urządzeń, pokazów i atrakcji przez cały dzień, łącznie ze strefą Water Park według jego regulaminu. Dodatkowo płatne są: gastronomia, gry komputerowe i zręcznościowe, niektóre stoiska usługowe (foto-budka, malowanie twarzy-tatuaże, suszarka) i towary w sklepach znajdujących się na terenie Parku.

Więcej informacji mogę udzielić mailowo przez kontakt@parafiazabierzow.pl.

Pozdrawiam,
ks. Piotr

ŚWIĘTYM JEST SIĘ ZA ŻYCIA A NIE DOPIERO PO ŚMIERCI

Mówimy, że dziś są trudne czasy na wychowanie, że młodym brak wzorców, autorytetów. Rodzicom, wychowawcom, nauczycielom nie starcza argumentów, aby pociągnąć młodzież ku Dobru. I oto w tych „trudnych czasach” ksiądz Piotr proponuje bierzmowanej młodzieży dziękczynną pielgrzymkę do… Libiąża – niedalekiego miasteczka, w którym urodziła się, spędziła dzieciństwo i wczesną młodość Helenka Kmieć.
Większość z uczestników pielgrzymki nie orientuje się, kim była i jak żyła ta młoda dziewczyna. Być może niektórzy słyszeli półtora roku temu  doniesienia medialne o tragicznej śmierci w Boliwii  26 – letniej misjonarki z Polski, być może nawet niektórzy obejrzeli transmitowane przez TV Trwam uroczystości pogrzebowe. Wiadomość o śmierci młodej osoby zawsze rodzi pytanie: Dlaczego tak wcześnie? A w przypadku Helenki, która wyjechała przecież na misje, by służyć ludziom i opowiadać im o Bogu, pytanie to jest może podszyte pretensją do Pana Boga, dlaczego przerwał jej tak piękną i ofiarną służbę.
Kiedy pozna się życie Helenki bliżej, nie ma żadnych wątpliwości, że Bóg  wybrał ją sobie, by żyjąc pięknie, radośnie i twórczo służyła ludziom, a ona to wybraństwo pokornie przyjęła. „Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie” – modliła się słowami Psalmu 139.

Ludzie, którzy ją blisko znali i żyli z nią na co dzień, mówią o niej jako o człowieku mocno stąpającym po ziemi, wykonującym każde zadanie na 100%, a jednocześnie zanurzonym na serio w Bogu. Ksiądz Paweł Król, wikariusz libiąskiej parafii św. Barbary, w której Helenka mieszkała i aktywnie pracowała, powiedział, że bliskość z Bogiem, życie sakramentalne, modlitwa, były dla niej stanem naturalnym. Wybitna uczennica, potem studentka, uzdolniona językowo i muzycznie, wolontariuszka, szukająca wciąż okazji, by służyć innym i zawsze uśmiechnięta – na każdym z wielu obejrzanych zdjęć i ujęć filmowych, które udało się obejrzeć w Libiążu, ta dziewczyna się uśmiecha szczerym, prawdziwym uśmiechem. Miała chłopaka, planowali ślub. W intencji zachowania 

czystości przedmałżeńskiej podjęła post. Wyobrażamy sobie może czasem ludzi, którzy poszczą, modlą się, mówią innym o Bogu i widzimy człowieka z cierpiętniczą miną, smutnego, poważnego… Ale to nie jest obraz Helenki! Dla niej przyjaźń z Bogiem i służba drugiemu człowiekowi to źródło szczęścia, którym, jak mówią świadkowie, promieniowała w codzienności.  A przecież została wychowana w tych samych „trudnych czasach”, na które wielu z nas tak narzeka. Również korzystała z Internetu, chodziła na imprezy, bale (podobno uwielbiała tańczyć), modnie się ubierała, robiła sobie makijaż, była zakochana w swoim chłopaku, czyli po prostu żyła jak wszyscy, którzy  kilka dni temu w naszej parafii przystąpili do sakramentu Bierzmowania. Czy trzeba szukać gdzie indziej współczesnego przykładu autentycznego życia opartego na Bogu? Może warto, czerpiąc z tego wzoru, wzbudzić w sobie pragnienie świętości? Przecież – jak powiedział o Helence ks. Franciszek Ślusarczyk – świętym nie zostaje się po śmierci, lecz jest się nim za życia.

Maria Baran 

>>ZOBACZ ZDJĘCIA<<

>>ŚWIADECTWA BIERZMOWANYCH<<

WARTO PIĘKNIE ŻYĆ

Młodzi Bierzmowani 23 czerwca 2018 roku pielgrzymowali do grobu młodej misjonarki Helenki Kmieć.

Oto pierwsze nadesłane świadectwa. Czekamy na kolejne.

Uważam, że pomysł na wyjazd właśnie do miejsca, gdzie żyła Helenka Kmieć, był bardzo udany. Szczerze mówiąc, nie wiedziałam nic o niej wcześniej, ale cieszę się, że już wiem. Zazwyczaj święci kojarzą nam się z ludźmi, którzy żyli 100 czy 500 lat temu i usprawiedliwiamy się, że wtedy były inne czasy i może było łatwiej tak żyć. Myślę, że daje ona przykład i młodym i starszym, że żeby dzielić się dobrem wystarczy starać się i chcieć.

Kamila Białas 

Dla mnie ta pielgrzymka była wyjątkowa. Doszukałem się wielu podobieństw Helenki Kmieć do mnie, nazwiska bardzo podobne, ona uczestniczyła w scholi, a ja w LSO itd… Może to był tylko mega zbieg okoliczności, ale po tej pielgrzymce czuję, że Bóg chciał mi przekazać, że teraz moja kolej i żebym się wziął do roboty.

 Grzegorz Kmiecik       

>>ZOBACZ  ZDJĘCIA<<

>>PRZECZYTAJ RELACJĘ Z PIELGRZYMKI<<